شهرهاي توريستي ايران و اماكن گردشگري

چرام
از ويكي‌پديا، دانشنامهٔ آزاد
چرام
شهر چرام
چشمه بلقيس چرام جنگل‌هاي بلوط چرام
تنديس مادر چرام تنديس فرشته چرام
از بالا: شهر چرام، چشمه بلقيس چرام، جنگل‌هاي زاگرس در چرام، تنديس مادر چرام، تنديس فرشته چرام.
كشور ايران
استان كهگيلويه و بويراحمد
شهرستان چرام
بخش مركزي
نام(هاي) ديگر ديار هميشه سبز، نگين جنوب، شمال جنوب
نام(هاي) قديمي تل گرد
سال شهرشدن ۱۳۵۵
مردم
جمعيت ۱۷٬۲۱۳ تن (۱۳۹۵)
جغرافياي طبيعي
مساحت ۲۷۶۵۲ متر مربع
ارتفاع از سطح دريا ۷۳۴٫۱ متر از سطح دريا
آب‌وهوا
ميانگين دماي سالانه ۲۱٫۷
ميانگين بارش سالانه ۲۹۹ ميلي‌متر
اطلاعات شهري
ره‌آورد قالي، گليم، جوال، جاجيم، گبه، توبره، سياه چادر
پيش‌شماره تلفني ۰۷۴۳۲۳۶
به ديار هميشه سبز چرام خوش آمديد.
چرام بر ايران واقع شده‌است
چرام
روي نقشه ايران
۳۰.۷۵۲۸° شمالي ۵۰.۷۴۹۰° شرقيمختصات: ۳۰.۷۵۲۸° شمالي ۵۰.۷۴۹۰° شرقي

چُرام شهري در جنوب غربي ايران و در مركز استان كهگيلويه و بوير احمد است كه مركز شهرستان چرام مي‌باشد.[۱][۲] مردم اين شهر به زبان لري تكلم مي‌كنند.[۳] اين شهر در سال ۱۳۵۵ خورشيدي داراي شهر داري شد و در سال ۱۳۹۵ داراي ۱۷٬۲۱۳ نفر جمعيت در قالب ۴٬۴۶۵ خانوار بوده كه از اين مقدار ۸٬۹۵۲ نفر مرد و ۸٬۶۲۱ نفر زن بوده است.[۴] مساحت اين شهر ۲٬۸ كيلومتر مربع[۵] مي‌باشد. چرام داراي اب و هواي استپ محلي، بارش اندك ۲۹۹ ميلي ليتر در سال و متوسط دماي ۲۱٬۷ درجه سانتي گراد در سال است.[۶][۷]

محتويات

۱ نام
۱.۱ چرام
۱.۲ تل گرد
۱.۳ بازرنگ
۲ مردم
۳ پيشينه
۳.۱ تاريخ چرام
۳.۲ آثار تاريخي
۴ جغرافياي طبيعي
۴.۱ پوشش گياهي
۴.۲ زمين‌شناسي
۴.۳ آب و هوا
۵ اقتصاد
۶ آموزش
۷ ورزش
۸ موقعيت
۹ جاذبه‌هاي گردشگري
۱۰ نگارخانه
۱۱ جستارهاي وابسته
۱۲ پانويس
۱۳ پانويس
۱۴ منابع

نام
چرام

اسم رسمي و كنوني اين شهر، چُرام مي‌باشد. بر اساس متون فرهنگ فارسي عميد[۸] و لغت نامه دهخدا[۹] اين واژه در اصل به شكل چَرام به معني چراگاه نوشته مي‌شود؛ اين تلفظ در نگارش نام اين شهر در منابع انگليسي نيز به كار رفته‌است.[۱۰][منبع بهتري نياز است]

دليل نام گذاري اين منطقه به چرام به علت وجود دشت‌ها و چراگاه‌هاي وسيع آن بوده‌است.[نيازمند منبع] به مرور زمان اسم شهر از چَرام به چُرام تغيير پيدا كرد.[نيازمند منبع] تلفظ‌هاي چِرام و چِروم نيز در گويش محلي و بين اهالي استان كهگيلويه و بوير احمد به كار برده مي‌شود.[۱][۲]
تل گرد

تل گرد تپه‌اي باستاني است كه امروزه در مركز شهر چرام قرار دارد كه از آن در اسناد دوران قاجار، با عنوان «تل گرد چرام» و «قلعه تل گرد» نام برده شده است. در قديم در شناسنامه افراد متولد چرام از اسم تل گرد استفاده مي‌شد ولي امروزه استفاده از اين اسم مرسوم نمي‌باشد.[۱۱]
بازرنگ

قديمي‌ترين نام موجود براي شهر چرام، بازرنگ مي‌باشد كه به دوران اشكانيان بازمي‌گردد.[۱۲] به گفته لغت نامه دهخدا اين ناحيه كوهستاني و سردسير كه اكثر اوقات با برف پوشيده بود و راه دسترسي به آنجا سخت بود.[۱۳]
مردم

تقريباً تمام جمعيت شهر چرام از قوم لر[۱۴] و از مردم ايلات چرام[۱۵] كه شامل ۵ طايفه و ۱۳ تيره است تشكيل شده است.[۱۶][۱۷][۱۸] مردم اين شهر به زبان لري و شاخه لري جنوبي تكلم مي‌كنند.[۱][۱۹][۲۰] دين مردم اين شهر شيعه دوازده امامي مي‌باشد.[۲۱]

صنايع دستي

شمشير، اسلحه، قندشكن، داس، ساطور، قفل، خنجر، قيچي، انبر و همچنين تاج علمهاي عزاداري از ديگر ساخته‌هاي فلزكاران اين منطقه‌است. صنعت قاليبافي نيز در راين رواج دارد.
فرهيختگان و مشاهير راين

علي اكبر شريف ايني كرماني: اشاره كرد كه از نامبرده كتابي خطي به نام مجمع البحرين با موضوع معارف اسلامي بجا مانده‌است كه وي كار تأليف كتاب را در سال ۱۲۳۳ ه. ق آغاز و در سال ۱۲۳۷ ه. ق به پايان برد. همچنين پدر وي نيز فردي دانشمند بوده كه صاحب كتابي به نام مطلع الانوار مي‌باشد.
شيخ عبدالله بن محمدعلي بن عبدالغفار رايني: وي در سال ۱۲۵۴ هجري قمري متولد شد. وي از شاگردان شيخ انصاري و ميرزاي شيرازي و مؤلف چند كتاب بوده‌است. وي در شانزدهم رمضان سال ۱۳۲۷ قمري درگذشت و در نجف و در صحن حرم علي مقابل قبر شيخ نراقي به خاك سپرده شد.
ميرزا حسين خان رايني: در زمان زنديه پس از مرگ كريم خان زند، مدتي حاكم كرمان بوده‌است. وي محلي را در نزديكي مسجد جامع كرمان براي دفن خود انتخاب كرده بود كه پس از وفاتش در آنجا دفن گرديد. در سال ۱۲۰۶ هجري قمري مشتاق علي‌شاه، عارف نامي قرن سيزدهم هجري قمري و يكي از پيشوايان صوفيه به دليل خواندن آيات قرآن با نواي سه‌تار سنگسار شد. در ۲۱ رمضان سال ۱۲۰۶ هجري قمري محمد علي خان رايني، مشتاق را در كنار پدرش، ميرزا حسين خان رايني دفن كرد. اين محل كه در نخست آرامگاه ميرزا حسين خان رايني بود به مشتاقيه معروف شده‌است.

منابع

خيام, محمد و علي رجب قانع. از رائين تا راين. ISBN ‎978-600-5056-20-4.

تاريخ كرمان، محمد متدين (همت)
جغرافياي كرمان، احمد علي خان وزيري
كرمان در گذر تاريخ، سيد محمد علي گلاب زاده
سازمان ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري استان كرمان
سايت اينترنتي راين
مختصات و ارتفاع

پيوند به بيرون
ويكي‌سفر يك راهنماي سفر براي راين (شهر) دارد.

وب‌گاه شهر راين

[نهفتن]

ن ب و

استان كرمان
مركز

كرمان


موقعيت استان كرمان در ايران

كرمان.

بم.

Ab sefid-aligoodarz.jpg
شهرستان‌ها

ارزوئيه انار بافت بردسير بم جيرفت رابر راور رفسنجان رودبار جنوب ريگان زرند سيرجان شهر بابك عنبرآباد فارياب فهرج قلعه‌گنج كرمان كوهبنان كهنوج منوجان نرماشير

شهرها

اختيارآباد ارزوئيه امين‌شهر انار اندوهجرد باغين بافت بردسير بروات بزنجان بم بهرمان پاريز جبالبارز جوزم جوپار جيرفت چترود خاتون‌آباد خانوك خرسند خواجو شهر درب بهشت دهج رابر راور راين رفسنجان رودبار ريحان‌شهر زرند زنگي‌آباد زيدآباد سيرجان شهداد شهربابك صفائيه عنبرآباد فارياب فهرج قلعه‌گنج كاظم‌آباد كرمان كشكوئيه كهنوج كوهبنان كيان‌شهر گلباف گلزار گنبكي لاله‌زار ماهان محمدآباد محي‌آباد مردهك مس سرچشمه منوجان نجف‌شهر نرماشير نظام‌شهر نگار نودژ هجدك هماشهر هنزا يزدان‌شهر

جاذبه‌هاي گردشگري

سلطان فقيه الدين (بزنجان) آبشار دوساري آرامگاه شاه نعمت‌الله‌ولي ارگ بردسير ارگ بم بازار كرمان باغ شاهزاده ماهان جاي پاي دايناسورها دهكده صخره‌اي ميمند غار طرنگ قلعه راين مدرسه ابراهيم‌خان مسجد جامع كرمان موزه رياست جمهوري رفسنجان موزه صنعتي كرمان ميل نادري فهرج قلعه تاريخي دشتاب پارك ملي خبر (بافت) آبشار بنگان سيدعلي موسي (دشتاب) منطقه حفاظت شده انجرك (بافت) حمام گنجعليخان باغ موزه دفاع مقدس (كرمان) غار جفريز باغ هرندي